Kıymalı Enginar Dolması ” 40 Enginar 13. Gün”

Cunda’da her yerde bayram telaşı var. Bir kalabalık bir kalabalık. Hepimiz sabah erkenden geldik. Bir taraftan balık çorbası pişti, bir taraftan izvinya ayıklandı, hemen onun yanında körpecik yapraklardan Cunda usulü yaprak sarma ve tabii ki diğer tarafta da Kadriye geçti kocaman bir sepet dolusu enginar ayıklamaya. Saplarını ayrı ayıkladı, çanaklarını bir bir çıkardı. Annem de dolma içi hazırladı. Klasik, kımayılı, pirinçli, soğanlı bir dolma içi. Sonra çanak enginarlar içle dolduruldu. Tencerenin dibine önce enginarların sapları koyuldu, sonra üzerine dolmalar dizildi. Bol Ayvalık zeytinyağ ve biraz suyla pişirildi.

Bezelyeli Cunda Enginarı Dolması ”40 Enginar 6. Gün”

En sonunda beklenen an geldi ve Cunda Enginarı çıktı. Cunda enginarının ne farkı var? Bir kere Bayrampaşa enginarı gibi kocaman çanakları yok. Sakız enginara ya da İtalyan enginarına benzetilebilir. Ege bölgesinde en çok bu enginar cinsi bulunur ama Cunda’da yetişenlerin tadı gerçekten bir başkadır. Adalı bir arkadaşım Cunda enginarını yedikten sonra bir bardak su içmemi ve ağzımda bıraktığı tadı görmemi istemişti benden. Gerçekten inanamıyor insan bu enfes tada.

Enginarlarımız Thomas lakaplı Hüseyin Kesebir’in güzel çiftliğinden geldi, günün tarifi ise anneannemden. Enginarı hep böyle pişirirdi, çünkü dedem böyle severmiş. Bir  tarafta yemeklik soğan, havuç, patates ve bezelyeler Ayvalık Zeytinayağında şöyle bir çevrildi. Diğer tarafta enginarlar temizlendi, üst yapraklar kesilerek, çanakları meydana çıkarıldı. Sapları da körpe yerlerinden ayıklandı. Kararmamaları için limonlu suya koyuldu. Asıl tencerenin en altına enginarın sapları, sonra enginarlar dizildi. Hazırlanan içle enginarların çanakları dolduruldu. Tekrar bolca Ayvalık Zeytinyağı ve bol dereotuyla tencerenin kapağı kapanıp pişirilmeye bırakıldılar.  İşte sonuç.