Kolaçita

ezgi guven tarafından

 

Yeni mutfağımı ve yeni fırınımı kutlamak için Çağlayan Hanım’ın ”kolaçita”sından daha iyi bir tarif olmaz diye düşündüm bu gün. Evet, artık Ayna’nın üst katında çok güzel bir mutfağım var. Gururla söylüyorum ki ”mO” mimarlık ofisi tarafından yapıldı ve dün gece tam anlamıyla kullanıma açıldı. Artık tatlıları ve denemeleri burada yapacağız.

Gelelim Çağlayan Hanım’ın bir Girit’den öğrendiği kolaçitaya! Aslında ilk kez, bir kaç yıl önce Çağlayan Hanım’ın bizi davet ettiği muhteşem bir akşam  yemeğinde tattığım ama tembellikten mi zamansızlıktan mı bir türlü deneyemediğim bir tarif kolaçita. Kolaçita yanlış hatırlamıyorsam Yunanca kabak demek.  Yani bu harika pide mi, börek mi, pay mı desem bilemediğim bu yemek, kabaktan yapılıyor. Ben Zeki’nin çiftlikten getirdiği bebek kabaklardan yaptım ama normal kabaklardan da oluyor.

En büyük püf noktası. Bıçak sırtı gibi ince ve boyuna dilimlenmiş kabakların bir gece boyunca üzerine tuz serpilip bir süzgeçte bekletilmesi. Yani istenen kabakların bütün suyunu kaybedip, Murat Bey’in tabiriyle kontrplağa dönüşmeleri.

Ben tabii ki yeni fırınımda yaptım kolaçitayı. Bir mini fırın tepsisi için 1 kilo kadar kabak yeterli ama 1 kilodan az değil. Sonra sırada sağlıklı ve basit hamuru var. Hamur ise 2 büyük (cup) bardak un, yarım bardak su, yarım bardak zeytinyağ, biraz da tuz. Tüm malzeme yumuşak bir hamur elde edene kadar yoğuruluyor. Tepsi yağlayıp, hamur tüm tepsiyi kaplayacak şekilde açılıyor. Sonra kabaklar önce tek sıra boyuna diziliyor. Üzerine şöyle bir zeytinyağ gezdiriliyor, ardından çok abartmadan rende teneke tulumu ve toz karabiber serpiliyor. Aynı işlem bu sefer kabaklar enine dizilerek tekrarlanıyor, yine karabiber ve zeytinyağ tabii. Son olarak bir sıra kabak daha tekrar boyuna diziliyor. En üste yine toz karabiber, zeytinyağ ve biraz daha fazla miktarda teneke tulumu serpiliyor. 180 derecede ısıtılmış fırında yaklaşık bir saat pişiyor. Umarım Çağlayan Hanım kadar güzel yapmışımdır. Bu nefis tarif için çok teşekkürler.